Skalne punkty widokowe:

Dzięki korzystnemu położeniu, ze szczytu góry roztacza się wspaniały widok na szerokie okolice, przy dobrej pogodzie można stąd zobaczyć około jednej trzeciej Czech, a także tereny naszych niemieckich i polskich sąsiadów. Niedalekim punktem widokowym zlokalizowanym w niewielkiej odległości od szczytu jest także forma skalna Červený kámen (Czerwony Kamień), w pobliżu której w lesie znajduje się miejsce pamięci - Mogiła Lotników przypominająca katastrofę lotniczą. Trzeci punkt widokowy to (również w pobliżu) tzw. Kamenná vrata (Kamienne Wrota), skąd roztacza się piękny widok na drugą stronę grzbietu - na region Podještědí, który w swojej twórczości uwieczniła słynna czeska pisarka Karolina Světlá.

Skały i kamienie:

Nieco poniżej szczytu góry znajduje się duża, samotna skała kwarcytowa zwana Krejčík - na pamiątkę legendy o krawcu (czes. krejčík), który skumał się z diabłami i podobno pod tą skałą znalazł swój grób. Pobliskie ściany skalne Vířivé kameny (Wirujące Kamienie) zostały nazwane na cześć najsłynniejszych alpejskich szczytów - np. Mały Matterhorn, Monte Rosa, Castor, Pollux itd. Kolejną ważną (i jednocześnie najpiękniejszą) formacją skalną Ještědu są wspomniane już wcześniej kwarcytowe Kamienne Wrota, których nazwa związana jest z ich kształtem. Z tymi znanymi i bardzo popularnymi skałami rywalizują, a może nawet nieco wygrywają Bílé kameny (Białe Kamienie), które, dość spory kawałek dalej na północny zachód, mieszczą się na skraju lasu w pobliżu Jítravy. Powszechnie nazywane są Sloní (Słonie), bo podobieństwo do stada trąbowców jest po prostu niewiarygodne.

Kamieniołomy wapienia:

Jeszcze pod koniec XIX wieku na zboczach Jesztedu funkcjonowały wapienniki i kamieniołomy wapienia, ale po ich istnieniu zachowały się już tylko lokalne nazwy (np. kamieniołom Panský, Kąpielisko Vápenka itp.). Kamieniołom Solvayův lom w pobliżu przełęczy Křižanské sedlo, gdzie wydobywano wapień do lat dwudziestych XX wieku, został po ukończeniu prac stopniowo zabrany z powrotem przez naturę i zamieszkany przez ciekawe i rzadkie gatunki zwierząt i roślin. Dziś ten kamieniołom, kiedyś największy, jest zarośnięty, ale jest dostępny. Po krótkim spacerze można dotrzeć do tzw. Pięknego Punktu Widokowego (Krásná vyhlídka) nad jaskinią Loupežnicką (niestety niedostępną).

Jaskinie:

Grzbiet Jesztedzki jest pełen jaskini, spośród których niektóre nadal mają zachowaną szatą naciekową. Najbardziej znaną jest jaskinia Hanychovská w pobliżu kamieniołomu Panský, inną jest Lisia Dziura (Liščí díra) nad Padouchovem, a największą jest Jaskinia Zachodnia (Západní jeskyně) koło Jítravy. Niestety żadna z jesztedzkich jaskiń nie jest dostępna do zwiedzania!

Wodospad:

Śmiemy twierdzić, że praktycznie każdy zna Wodospad Mumlawy w Karkonoszach i prawie wszyscy słyszeli o Štolpichach w Górach Izerskich, natomiast o Wodospadzie Jesztedzkim nie wiedzą często nawet miejscowi. Ale jest ku temu powód. Ten pomijany wodospad spada wprawdzie z wysokości około 8 metrów, ale nie jest zbyt obfity w porównaniu do innych bardziej znanych a ponadto pojawia się tylko czasami po ulewnych deszczach. Ale najważniejsze jest to, że tu w ogóle jest.

Puszcza:

W pobliżu wspomnianego wodospadu znajduje się jeszcze jeden obszar, którego na Jesztedzie chyba nikt by nie szukał. Rośnie tu bowiem Nowa Puszcza. Pierwotnie czysto świerkowy teren jest przekształcany przez Čmelák (Towarzystwo Przyjaciół Przyrody) w naturalnie zróżnicowany las, w którym posadzono już ponad 70 000 jodeł, buków, klonów i innych gatunków drzew. Patronem Nowej Puszczy jest aktor - Pavel Liška.

Niezwykłe widowisko:

Można się nieco rozczarować lub przestać się bać, ale sam Jeszted nie jest i nigdy nie był wulkanem. Osobliwy kształt góry wynika z twardego kwarcytu, który wytrzymał wszelkie zewnętrzne zjawiska, podczas gdy otaczające go bardziej miękkie fyllity, wapienie i łupki paleozoiczne kruszyły się i rozpadały. Mocna skała pozostała, a słabsze części odpadły. Jednak gdy za Jesztedem zachodzi słońce a natura postanawia rysować na niebie fantazyjne obrazy, nawet dziś może się wydawać, że cały horyzont płonie. Cudowne obrazy stwarzają też chmury orograficzne, gdy mgły leniwie przelewają się przez okoliczne wzgórza, a samo miasto wizualnie gotuje się we wrzącym kotle. Warto oglądać to widowisko. Grzbiet Jesztedzki ma przygotowaną bogatą wideotekę i bazę zdjęć, które trzeba zobaczyć!